استدلال قرآنی آیت الله جوادی آملی درباره عدم استجابت دعا

آیت الله جوادی آملی ضمن استدلال قرآنی درباره فلسفه عدم استجابت برخی از دعاها از سوی خداوند تبارک و تعالی، گفت: انسان نباید پس از دعا کردن بگوید خدا جواب نمی‌دهد، چون بهترش را می‌دهد. اگر همان چیزی را که در دعا خواست، مصلحت بود همان را می‌دهد، اگر نه، چیز دیگری می‌دهد، اگر به چیز دیگری نیاز نداشت سیئه‌ای از سیئاتش را می‌آمرزد و اگر بی‌سیئه بود حسنه‌ای بر حسناتش می‌افزاید.

آیت الله عبدالله جوادی آملی امروز در جمع علما و روحانیان حوزه علمیه در مسجد اعظم قم به ادامه تفسیر سوره مبارکه نمل پرداخت.

این استاد تفسیر حوزه علمیه با اشاره به آیه شریفه «قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِینَ اصْطَفَى آللَّهُ خَیْرٌ أَمَّا یُشْرِکُونَ» گفت: این طلیعه سخنرانی و خطبه است، خداوند به سخنران و نویسنده یاد می‌دهد که شروع خطبه با حمد خدا و سلام بر اولیای او است، این یک ادب قرآنی است که برای انتقال مطالب الهی باید با حمد و سلام آغاز کرد.

این استاد عالی حوزه علمیه قم با اشاره به آیات 60 و 61 سوره نمل، گفت: تنها کسی می‌تواند بپروراند که خالق و آفریننده باشد، این خالق است که از درون، برون، جوهر، ذاتیات و عوارض مخلوق آگاه است، ما هم باید کسی را معبود خود قرار دهیم که مشکلات ما را حل کند و حل مشکلات با خدا است پس او را می‌پرستیم، حال اگر از توده مردم بودیم خوفا و طمعا و اگر جزء اوحدی از مردم شدیم شکرا و شوقا پرستش خدا می‌کنیم.

این مفسر برجسته قرآن کریم با اشاره به شکل متفاوت برهان در قرآن، گفت: در هیچ علم برهانی «دوست دارم و دوست ندارم» راه ندارد، در فلسفه، فقه، اصول و کلام فقط سخن از برهان است ولی این قرآن است که طوری انسان را تربیت می‌کند که خود بگوید خدا را دوست دارم. حضرت ابراهیم علیه‌السلام می‌فرماید «إنی لا احب الآفلین»، گاهی در متن برهان به عنوان یکی از دو مقدمه مسأله محبت ذکر می‌شود و گاهی صدر و ساقه برهان، محبت و گرایش و امور قلبی است که این‌گونه از مسائل در هیچ جای عالم نیست.

وی افزود: براهین قرآن کریم برای اثبات توحید ذات اقدس اله روش‌های متعددی دارد که شاخص آن این سه روش است؛ یا به صورت نظری تام ذکر می‌کند و نتیجه عملی می‌گیرد، یا نظری و عملی را با هم تلفیق می‌کند و یا فقط از راه عمل، برهان اقامه می‌کند که آن‌هم کمتر از برهان نظری نیست.